Yine İmtihan

Yine İmtihan

14-15 Nisan günleri imtihana girdim.

Eskişehir Anadolu Üniversitesi açık öğretim fakültesi Medya İletişim bölümüne devam ediyorum. imtihansız ikinci Üniversite bitirme hakkın-dan faydalanarak sene başında kayıt yaptırdım ve gönderilen ders kitaplarından çalışarak imtihanlara giriyorum. Öncelikle neden böyle bir şeye başladığımı siz okuyucularıma anlatmak istiyorum. Bunun birkaç sebebi vardır.

Birincisi tekrar gençlik, öğrencilik ve talebelik günlerine dönerek deyim yerindeyse bir nostalji yaşamak ve aynı öğrencilik yıllarımda ki gibi aynı duygu ve heyecanı tatmak ve bu yaştan sonra(63)bile bazı şeyleri başarabileceğimizi göstermek için böyle bir işe baş koydum.Gerçi ben bu okulu bitirsem de bitirmesem de ne bir kaybım veya ne de fazla bir kazancım olmayacaktır. Sadece bir macera aramak veya meşguliyet gibi bir şey.

ikinci nedeni yazmış olduğum romanı(Adam gibi adam olmak) ikinci baskısının yapılırken bazı düzenlenmelerine ve yine yazacağım bir başka kitabımın hazırlanmasına yardımcı olmak ve günlük yazı ve makale yazılarımın yazmamda bana yardımcı olması için gönderilen kitapları okurken bayağı faydası görmüş oldum.

Üçüncü ve en önemli bir nedeni de, ben emekli olduktan bazı arkadaşlarımızın yaptığı gibi ya köşeme çekilip ölümü beklerken, hayata küserek, karamsar, kendimi artık bir işe yaramaz havasına girerek bütün dertleri kendime toplayacağım, yada kahvede taş oyun peşinde zamanı öldüreceğim, veya bir şeylerle meşgul olarak zamanımı en iyi değerlendirerek en azından bir eser bırakmak için bir çaba gösterecektim. Ben bu üçüncü yolu tercih ettim ve bir şeyler üretmek için böyle bir öğrencilik hevesine kendimi kaptırdım.Beni tanıyanlar az çok biliyor, benim bütün dünyam iki şey üzerine kuruludur. Ya okuyacağım yada yazacağım, ben bunları yapmadan duramıyorum, ne zaman hangi durumda olursa olsun nerede olursam olayım fırsat buldukça ya bir şeyler okuyacağım yada bir şeyler yazacağım. Başka türlü duramıyorum. Bu okul maceramdan bunu sonucu bir şey.

Bu arada imtihanlara girerken yaşadığım bazı güzel ve üzücü şeyleri de siz okuyucularımla paylaşmak istiyorum. Dün yani 14 Nisan da imtihana girdiğim bir okulda ne kadar güzel şeyler yaşadımsa, bugün yani 15 nisanda girdiğim okulda da tam tersi bayağı üzücü şeyleri yaşadım. Özellikle burada imtihana girdiğim okulların ismin yazmak istemiyorum. İlgililerin, görevlilerin ve yöneticilerin yanlış anlaşılmasını ve kimsenin zan altında kalmasını istemiyorum.

önce dünkü okulda yaşadıklarımı anlatmak istiyorum. Daha girişte sağ olsun polis arkadaşlar ve görevliler elimde bulunan ufak çantamı( içinde gittiğim her okulun kütüphanesine hediye ettiğim bir romanım ve şapkam ve hırkam olan çantayı) kontrol ettikten sonra elimden almadan sınıfa girip imtihana girmemi sağladılar. Yani belki yasak olmasına rağmen bana anlayış gösterdiler. Yine imtihanda çok sıkışıp tuvalet ihtiyacım geldiğinde bana kolaylık sağlayıp lavaboya gitmemi ve tekrar imtihana devam etmemi sağlayan görevlilere teşekkür ediyorum. Kurallara göre imtihandan çıkınca tekrar girip devam etmek tamamen yasakmış. Ama sağ olsun o arkadaşlar yardımcı oldular. Ayrıca imtihandan sonra da okul Müdürüyle tanışıp çay içip sohbet etme zamanımızda oldu. Buradan kendilerine teşekkür ediyorum.

Bu gün ise başka bir okulda imtihana girdim. Terslikler ve aksilikler daha evde çıkışta başladı. Durağa otobüse yetişeyim derken saniye farkıyla otobüsü kaçırdım. Okulda park sorunu olduğu için özel arabamla gitmek istemediğimden yaya yürümek zorunda kaldım ve nefes nefese okula vardığımda terslikler orada da devam etti. Daha girişte görevli polis arkadaş çantamı aramaya başladı ve içinde önemli bir şeyin olmadığını söylememe rağmen çantayı elimden almak isteyince ben de yanım da götüremeyip girişte kalorifer peteğinin üzerine koydum ve imtihana girdim. Ama dedim ya bugün terslikler peşimi bırakmıyor ya imtihanın ortasında yine sıkıştım ve lavaboya gitmek istediğimde görevliye ne kadar dil döktümse müsaade etmedi.Zaten girişte görevli polis memuruna sinirlendiğim ve tuvalete sıkıştığım için imtihanın sonunu nasıl getirdiğimi ben bile anlayamadım.Yine çıkışta Müdür beyle görüşmek için odasına doğru yöneldiğimde aynı polis memuru bana engel olunca ve sinirlerim iyice tavan yaptı ve ister istemez polise çıkış yapmaya mecbur oldum ve aynen şunları söyledim:

-Memur bey bende 30 yıl devlet memurluğu yaptım, anlıyorum siz görevinizi yapıyorsunuz ama bu kadar katı kuralcı olmayın bazı şeylere anlayış gösterin ve bize kolaylık sağlayın diyerek okulu terk ettim. Şimdi buradan bazı yetkililere sesleniyorum, bilhassa gençlerin bu konuda çok sıkıntı çektiklerini ve tuvalet sıkışıklığı yüzünden başarısız olduklarını ve bir yıllık emeklerinin boşa gittiğini görüyor ve izliyoruz, lütfen bu gençlere bu konuda biraz yardımcı olunmasını istiyorum.