NİYE GELDİM Kİ

Toplum gidiyorken çöküşe doğru
Bakmazsam dünyaya niye geldim ki
Gerekirse eğer yokuşa doğru
Akmazsam dünyaya niye geldim ki

Ne kadar dert varsa budur ilacı
Onu esirgersek çoğalır acı
Çorak yüreklere sevgi ağacı
Dikmezsem dünyaya niye geldim ki

İnsanoğlu kör nefsini yendi mi
Hesaba çekermiş ilkin kendini
Önüme çıkarsa bizzat bendimi
Yıkmazsam dünyaya niye geldim ki

Tersine çevirip tüm hileleri
Fethetmek gerekir tüm kaleleri
Yüklenip sırtıma tüm çileleri
Çekmezsem dünyaya niye geldim ki

Fazlaca meyletmem bülbüle güle
İsyanım coşkuyla dökülür dile
Bu kutlu davada kendimi bile
Yakmazam dünyaya niye geldim ki

Hakkım çoksa aza değilim razı
Menfaat peşinde olamam tazı
Kul hakkını zıkkımlanan boğazı
Sıkmazsam dünyaya niye geldim ki

Dert ederim fukaranın halini
Teklifsiz tutarım düşkün elini
İSYANİ’yim haksızlığın belini
Bükmezsem dünyaya niye geldim ki