GEL DE GÜVEN

GEL DE GÜVEN
Ömür boyu menfaatin peşinde
Pervane olana güvenilmez ki
Başkasının artığında leşinde
Yolunu bulana güvenilmez ki
Paslı gönülleri zorlarken gerçek
Bulutlar ardından parlarken gerçek
Ha yağdı yağacak gürlerken gerçek
Kuyruklu yalana güvenilmez ki
Yorulsan da çapsızların yüzünden
Sen ayrılma Atatürk’ün izinden
Ustalıkla vatandaşın gözünden
Sürmeyi çalana güvenilmez ki
Biz aşığız hep iyiye güzele
Onlarsa düşmandır bülbüle güle
Oya tahvil için namazı bile
Riyayla kılana güvenilmez ki
Hem mıhına vurur hem de nalına
Yuva yapar her ağacın dalına
Kitaba uydurup yetim malına
Destursuz dalana güvenilmez ki
Şimdi benim borum ötüyor diye
Kalbi başka yönde atıyor diye
Gücü garibana yetiyor diye
Ahını alana güvenilmez ki
Etnik, dini gerekçeler sayıp da
Sen şucusun, sen bucusun deyip de
Aradaki kardeşiliğe kıyıp da
Toplumu bölene güvenilmez ki
Özüne güvenen kibire batmaz
Hacıyatmaz gibi her yöne yatmaz
Sırtına alana adamlık katmaz
Emanet palana güvenilmez ki
Yoluna çıkana leke sürüp de
Herkesin başına çorap örüp de
Şeytanla el ele tuzak kurup da
Düşene gülene güvenilmez ki
Harama da hile kattığı halde
Arabası yana yattığı halde
İSYANÎ’m çamura battığı halde
Her şeyi bilene(!) güvenilmez ki
Facebook Hesabınızla Yorum Yapabilirsiniz
YORUMLAR