38 Yıllık Hasret Şavşat’ta Son Buldu Kazakistan’da Başlayan Ana Oğul Ayrılığı Buluşmasında Gözyaşı Sel Oldu

Kazakistan’da Annen Öldü Denilen Oğul Annesine 38 Yıl Sonra

Türkiye’de Şavşat’ta Gözyaşları ve Çığlıklarlarla Kavuştu

Yıllar önce Kazakistan’da başlayan ayrılık Şavşat’ta hüzün, gözyaşı ve mutlulukla sona erdi. Ana-oğulun buluşma anında söyledikleri hem düşündürdü hem sevindirdi. Yıllar önce Kazakistan da ülke içerisinde ki çeşitli sorunlar nedeni ile çocuğunu bırakarak Moldova’yagiden daha sonra Türkiye’ye yerleşen Kadriye Tucan (65) 1 yaşında ayrıldığı oğlu Ural Dyusembin (39) ile 38 yıl sonra Şavşat da heyecan acı, gözyaşı ve mutlulukla sona erdi.

İkinci dünya savaşında Sibirya’ya sürülen Kadriye Tucan’ın ailesi daha sonra Kazakistan’a yerleşiyor. Kazakistan da bir evlilik yapan Kadriye Tucan daha sonra eşinden ayrıldığında iki kız çocuğu kendisine erkek çocuk Ural Dyusembin ise 1 Yaşındayken babasına bırakıldı. Kadriye Tucan 2 kız çocuğunu alarak baba topraklarının bulunduğu Moldova’ya yerleşti. Moldova’ da da ailevi sıkıntılar yaşayınca 15 yıl önce Türkiye ye evlilik yaparak yerleşti. Biraz büyüdükten sonra Ural Dyusembin sürekli annesini aramasına sormasına rağmen çevresinde ki kişiler ve akrabaları “Annen öldü” demelerine büyüdükçe inanmayarak

bütün tanıdıklarına annesini sormaya başladı. Komşularından birinin “Annen ölmedi yaşıyor” demesi üzerine evli bulunduğu eşi ile birlikte araştırmaya başladılar. Yıllar süren aramalar sonucunda Türkiye’ ye gelip gidenlerden annesinin Artvin’in Şavşat ilçesinde olduğu bilgisine ulaştıktan sonra Şavşat ilçesine gelmeye karar verdi. Bu sürede anne Kadriye Tucan da Kazakistan da ki komşularından oğlu ve gelini ile telefonla irtibat kurmayı başardı.

Ural Dyusembin, annesinin yaşadığı heyecanı ile Türkiye ye gelerek annesi ile buluşmak için Kazakistan dan İstanbul’a daha sonra İstanbul’dan Trabzon’a devamında otobüs ile Artvin’e geldi.Türkiye’ye geldiğinde Türkiye’de hizmet veren GSM operatörlerinden bir hat alarak annesinin yönlendirmesi ile yoluna devam ederek Artvin’in Şavşat ilçesine geldi.

İlçede Kadriye Tucan’ın ev sahibi olan bir esnafın dükkânında heyecan içinde bekleyen anne

oğlunun karşıdan geldiğinivgörünce bir an bu gelen benim oğlum bunu içerisinde hissederek

gözyaşları arasında sevinç çığlıkları atarak ana oğul dakikalarca birbirine sarıldı. Dükkânın önünde oturan ana oğlunun birbirine bakışı ve sevgi heyecan dolu konuşmaları yürekler

burktu. Anne Kadriye Tucan, oğluna; “Baban sağ mı? Nasıl oldu nasıl geldin? Yavrum diye sordu. Kadriye Tucan, “Komşuları hep kandırmışlar ama bir iyi komşumuz oğluma annen sağdır demiş. O da aradı beni buldu. Allah çok büyük. Bizim kalbimiz iyi bizi kavuşturdu. Bende orada ki komşularıma ulaşabildiğim kadarıyla telefonla soruyordum. Ama pek

fazla doğru bilgiler alamıyordum. Ailenin içine girmek doğru değil. Keşke orada ki komşularım oğluma benim öldüğümü söylemeseydiler.” Dedi.

KEŞKE ŞU AN BİR DAHA DOĞURSAM

Oğluna sarılarak hasret gideren anne; “Canım benim, kuşum, ben seni parmak kadar

bıraktım. Adam olarak geldin beni buldun. Keşke şu an bir daha doğursam da onların eline vermesem. Beni çocuğumdan zorla ayırdılar. Şu an sanki onu yeniden doğurdum. Ama bebek şeklinde değil adam şeklinde oldu. Nere koysalar onu tanırdım. Kan çekiyor. Çok başka bir duygu. Dünyalar benim oldu.” dedi.

ANNEN ÖLDÜ DEDİLER

Defalarca annesine ulaşmak için sarf ettiği çabalar hep sonuçsuz

kalan Oğul Ural Dyusembin,

gözyaşları ile şunları söyledi; “Bana hep annen öldü dediler. Ama ben hiç inanmadım.

Hep içimde sağ olduğunu düşündüm. Çünkü çevremizde bu şekilde parçalanmış çok aile vardı. Bir gün bulacağıma anneme kavuşacağıma hep inandım. Allah kuvvet verdi. Eşimin de yardımı ile anneme kavuştum. Büyük bir korku içerisinde annemle nasıl karşılaşacağımı düşünüyordum. Yol da gelirken bacaklarım titriyordu. Şu an eminim ki bu benim annem. Çok kısmetliyim ki sana kavuştum. Kazakistan dan geldim. Annem için canımı veririm. Artık annemi hiç bırakmayacağım. Ben inanıyorum ve biliyorum ki annem beni bırakmadı.

Anneme beni bıraktırdılar. Annesiz büyüyerek çok zor günler geçirdim. Arkadaşlarım yanımda annelerine sarılırken içimi bir hüzün kaplıyor ve boynu bükük oradan uzaklaşarak

kenar bir yere çekilip ağlıyordum. Artık anneme kavuştum. Şu an evliyim. Zor günler geçirdim. Hep ayakta kalmayı başardım. Artık annemle birbirimize sahip çıkacağız.”

dedi.

BİZİM ATATÜRK’ÜMÜZ

Ana oğul Şavşat caddelerin de sarmaş dolaş gezerken anne Kadriye Tucan oğlunu gezdirerek Şavşat’ı tanıttı. Şavşat meydanında Atatürk heykelini gören anne Atatürk ’ün heykelini oğluna göstererek; “Atatürk’ümüz” demesi dikkat çekti. İşyerinde buluşmayı gerçekleştiren esnaf Recep Temur da oldukça mutlu olduğunu ifade ederek. Bu duygular anlatılmaz yaşanır. Bir tarafta anne hasreti bir taraf da evlat hasreti. İkisi bir araya gelince katlanıp önce gözyaşı daha sonra hüzün sonra yerini duygulu gülümsemelere bıraktı. Bizde çok mutlu olduk.” dedi. Şavşat’da gerçekleşen buluşmada, anne ve oğlu 38 yıl sonra hasret giderdi.